licet, uit vel itum est, ere. n. imp. 2.
可行。易行。Licet nemini contra patriam ducere exercitum 無人可領兵伐本國。Neque jam mihi licet 吾已不能。Licet esse otioso tibi vel licet tibi esse otiosum 汝可以聞。Fremant omnes licet 任人喧呶。Licet me id scire quid sit? 吾可知此事乎。Per me licet 據吾則可焉。Dum per aetatem licet 方其歲可容。
Joaquim Affonso Gonçalves, Lexicon Magnum Latino-Sinicum, 3rd edition (Peking: Typis Congregationis Missionis, 1936 [1st ed. Macau, 1841]). Digitized at Dickinson College, 2023.